Μόνο περηφάνια!

Χθες 6/8 γράφτηκε ο επίλογος για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα το οποίο ηττήθηκε στα προημιτελικά από τη Γερμανία με 76-63. Δεν είναι όμως αυτό το τέλος αλλά η αρχή ενός νέου σπουδαίου ταξιδιού.

Συγχαρητήρια και μόνο πρέπει να δοθούν στο νέο προπονητή της εθνικής Βασίλη Σπανούλη καθώς και σε όλους τους παίκτες. Από τον πρώτο έως τον τελευταίο έδωσαν ψυχή και σώμα σε αυτό το τουρνουά. Αντί να προτιμήσουν να πάνε για διακοπές, ανταποκρίθηκαν πιστά στο ραντεβού. Ειδική μνεία θέλω να κάνω εδώ στον Καλάθη ο οποίος δεν έχει χάσει σχεδόν κανένα τουρνουά της επίσημης αγαπημένης. Μιλάμε για έναν παίκτη κορυφαίου επιπέδου, ο οποίος παρά το γεγονός πως κάθε χρόνο διεκδικεί με αξιώσεις την Ευρωλίγκα, πολεμάει κι αγωνίζεται κάθε καλοκαίρι με τα χρώματα της χώρας μας. 

Δεν χωράει καμία κριτική σε κανέναν παίκτη, παρά μόνο πολλά μπράβο και υπερηφάνια!
Θέλω σε αυτό το σημείο να πω πως επιτέλους η ομάδα μας βρήκε έναν πολύ καλό προπονητή ο οποίος το έχει και με την τακτική και με την ψυχολογία των παικτών. Μπορεί να είναι νέος στον χώρο της προπονητικής, είναι όμως γνωστό πως το κατέχει το άθλημα καθώς αποτελεί hall of famer της Ευρωλίγκα. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις δηλώσεις τις οποίες έκανε μετά το τέλος του αγώνα με την Αυστραλία, δηλώσεις που δείχνουν επίπεδο και παιδεία. Το άρθρο αυτό δε θα είχε σημασία εάν δεν αναπαρήγαγε ένα κομμάτι αυτών. Πιο συγκεκριμένα στις 2/8 δήλωσε:

«Επιτέλους οι Έλληνες πρέπει είμαστε μαζί, στα καλά και στα άσχημα. Πρέπει να σταματήσουμε, όταν χάνουμε να είμαστε επικριτές και όταν κερδίζουμε να είμαστε όλοι μαζί. Πρέπει να είμαστε όλοι μαζί, είμαστε Έλληνες, αντιπροσωπεύουμε αυτό εδώ το εθνόσημο»

Η παραπάνω φράση εάν γίνει αντιληπτή από την πλειοψηφία του λαού μας τότε θα αρχίσουν να αλλάζουν πολλά στη χώρα μας. Θλίβομαι πως με την πρώτη δυσκολία -είτε αυτή αφορά σπορ είτε άλλο κλάδο- επικρατεί η μεμψιμοιρία, η αρνητικότητα και ο πεσιμισμός. Τα σχόλια -και ίσως και κάποια άρθρα- τα οποία κυριαρχούσαν στο διαδίκτυο για το παιχνίδι μας με τη Γερμανία ήταν εκνευριστικά αρνητικά. Σχόλια κι άρθρα τα οποία καλώς ή κακώς φτάνουν στα αφτιά των αθλητών μας οι οποίοι μπορεί να είναι επαγγελματίες αλλά είναι επίσης και άνθρωποι και επηρρεάζονται.

Κλείνοντας, θα ήθελα να υπερτονίσω πως χρειάζεται πίστη και υποστήριξη σε κάθε τι το οποίο μας αφορά ως σύνολο. Από αρχαιοτάτων χρόνων, όταν ήμασταν ενωμένοι δεν φοβόμασταν ποτέ τίποτα και κανέναν.
Μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα!